Mullenders wordt vaak gevraagd wordt bij loopbaancoaching en voor het uitvoeren van werving- en selectieassessments. Ik zie tevens dat hij, op een enkele beschreven uitzondering na, altijd succesvol is.
Kritische noten
Mullenders schroomt niet om kritische noten te kraken. Bijvoorbeeld richting opdrachtgever en soms ook richting coachee. Neem bijvoorbeeld de casus van Esther. Zij heeft een kleurentest gedaan en de uitkomst (haar kleur is paars) heeft haar leidinggegevens zo laten schrikken dat zij Esther mededeelde: ‘Jij bent paars, dus jij moet op coaching’.
Af en toe een weigert Mullenders een opdracht, zoals bij zijn kleurrijke beschrijving van CEO Paul die zijn medewerkers als volgt typeert: ‘Mensen zijn gewoon trekpoppen’.
Gesloten deur
En wat kan ik, en jullie als lezers van deze recensie, hiervan leren? Ten eerste dat het mooi en waardevol is dat we over de schouder van Mullenders mee mogen kijken. De deur van de psychologenspreekkamer, ook bij werving en selectiebureaus, blijft meestal immers gesloten; al dan niet in het kader van onze privacy.
Kapstok
Ten tweede is de kapstok waaraan Mullenders de inhoud van heeft opgehangen voor iedereen zeer herkenbaar. Ik noem de zes haakjes van zijn kapstok: boven en onder de oppervlakte, de blik bepaalt, de greep van onze omgeving, een helpende houding, wat tussen mensen speelt en de mens in de medewerker.
Aan deze haakjes hangen helaas de kinder- en ouderjassen, zomer- en wintergoed door elkaar. De haakjes, of noem het de verschillende brillen waardoor we naar elkaar kijken en elkaar be- en verdelen zijn helder, maar de jassen die eraan hangen maken het beeld erg rommelig.
Casuïstiek
Hij beschrijft heel veel casuïstiek, maar die blijft voor mij een beetje hangen in algemeenheden, zoals bijvoorbeeld de casus van Henk. Henk gaat op voor de functie van CEO in zijn huidige organisatie maar wordt het, mede op het advies van Mullenders, niet. De casus wordt afgerond met de mededeling ‘En Henk? Die is elders als CEO aan de slag gegaan.’
Wat Danny blijkbaar wel doet bij zijn opdrachtgevers en coachees - maar helaas in zijn boek heeft nagelaten - is doorvragen. Nu blijft het steken in platitudes zoals bij de casus van Adrienne, loopbaanassessment. ‘We gaan nu samen kijken naar een werkomgeving waarbinnen deze mooie eigenschap (vriendelijk zijn) gewaardeerd wordt.’
Beslagen bril
Ik denk dat Daarom doen ze dat aan kracht kan winnen als hij de casuïstiek iets meer uitwerkt en minder blijft steken in algemeenheden. Hoe waar die ook zijn. Mullenders expertise en jarenlange ervaring komt dan ook veel beter uit de verf. Want hij heeft een schat aan ervaring en kan m.i. beter. Ook de lezer verdient dat, want wanneer je door een beslagen bril kijkt, ook al kijk je met iemand mee, dan zie je toch minder.
Tenslotte: ik had een deja vu (welke bril is dat?) want bij zijn vorige boek schreef ik: ‘ik denk dat het boek aan kracht kan winnen, misschien een vervolg…. , als er minder verhalen in staan die wél verder uitgewerkt zijn. En hoe mooi is het als je ook het perspectief van de coachee erin kunt lezen!’
En dat geldt ook voor dit boek! Ik vond het de moeite waard om het te lezen maar Danny mag zichzelf meer de moeite waard vinden in zijn volgende boek. Ik kijk er naar uit.
Over Christel Deckers
Christel Deckers is een onafhankelijk denker, expert op het gebied van governance, change management, innovatie en digitalisering. Zij is gepromoveerd aan de Business School of Economics in Nijmegen en doet onderzoek naar Bestuur en Toezicht in de zorg. Kernwoorden in haar werk zijn: We doen het samen, met plezier naar je werk en de juiste mens op de juiste plek.
