Cornelis Verolme (1900-1981) was eens de grootste scheepsbouwer van Nederland. In de wederopbouw stampte hij in korte tijd een wereldconcern uit de grond. Binnen de gevestigde Rotterdamse metaalindustrie bekeek men nieuwkomer Verolme echter met argusogen. Hij werd verguisd omdat hij inbrak op de bestaande verhoudingen in de scheepsbouw en men keek op hem neer vanwege zijn eenvoudige gereformeerde boerenafkomst.
Cornelis Verolme zocht zijn hele leven naar erkenning, maar kreeg deze maar zeer ten dele. Hij riep te veel irritatie op door zijn controversiële en eerzuchtige karakter en zijn hang naar publiciteit. Maar ook de dorpspolitiek van het Nederlandse bedrijfsleven uit die dagen droeg zijn steentje bij.
Toen Verolme eind jaren zestig, in zijn onstuitbare expansiedrift, tegelijkertijd mammoettankers en een reuzendok bouwde, raakte hij in grote financiële problemen. De regering dwong hem te fuseren met zijn aartsrivalen. Tegen het geraffineerde politieke spel waarin hij daarna belandde, was hij niet opgewassen. Het mammoetconcern RSV dat aldus ontstond ging evenwel alsnog ten onder en leidde tot de spraakmakende parlementaire enquête in 1983-1984.
Ariëtte Dekker beschrijft het leven van Cornelis Verolme tegen de achtergrond van de verhoudingen in de Nederlandse scheepsbouw en industriepolitiek. Zij ging op zoek naar de oorsprong van zowel de aantrekkingskracht als de weerzin die Verolme wist op te roepen. Zij ontsluierde de mythe rondom de herkomst van zijn vermogen. Zij dook in zijn privé-leven en ontdekte zijn bijzondere liefde voor Brazilië. Voor de biografie deed zij uitgebreid archiefonderzoek en interviewde zij familieleden, Verolme-veteranen, concurrenten en deskundigen.
