Hoe weet een patiënt of de dokter goed is in zijn vak? En wie kan dat beoordelen? De politiek, overheid, patiëntenorganisaties en media oefenden druk uit op dokters en ziekenhuizen om openheid van zaken te geven over de kwaliteit van de zorg. Verrassend genoeg kwamen dokters zelf met een baanbrekend initiatief. Ze spraken af om precies bij te houden wat het resultaat is van hun werk, om vervolgens de gegevens daarover met alle dokters in het land te delen en daarvan te leren.
In tien jaar tijd kwam in hoog tempo data beschikbaar over de behandeling van verschillende vormen van kanker, over hartaandoeningen, beroerten, nierziekten, gewrichtsprothesen, diabetes, overgewicht, de werking van dure medicijnen en de kwaliteit van de intensive care. Met spectaculair resultaat: meer geslaagde ingrepen, minder complicaties, minder heroperaties, lagere sterftecijfers en lagere zorgkosten. Tegelijkertijd roept ‘beter dokteren’ principiële vragen op: hoe zit het met de privacy van de patiënt, welke informatie moet openbaar zijn, wat gebeurt er met ziekenhuizen die ondermaatse zorg leveren?
'Beter dokteren' beschrijft hoeveel baat patiënten hebben bij kwaliteitsmetingen, buigt zich over de principiële kwesties en plaatst het gebruik van big data in een breder, internationaal perspectief voor de gezondheidszorg van morgen. Want patiënt, dat kan iedereen worden.
