Vrijwel tegelijkertijd verschenen er twee boeken met vrijwel hetzelfde format, die van het traditionele woordenboek. Het woordenboek uit vervlogen tijden waarin auteurs in hun stukjes vooral opiniërend bezig waren.

De corona-epidemie biedt een uitgelezen mogelijkheid tot zelfverbetering, schrijft Tony Crabbe in Een nieuw begin. Hoewel de quarantaine primair is bedoeld om veilig te blijven, kunnen we deze tijd ook gebruiken om te experimenteren met een andere manier van werken en leven, zodat we deze crisis niet alleen overleven, maar er ook als beter mens uitkomen.

De weg naar de top wordt niet bepaald door talent en goede genen, maar door mentaliteit en gericht oefenen op de juiste manier. Volgens Jeroen De Flander kun je met passie, meesterschap en veerkracht je prestaties ‘een echte boost’ geven. Uitblinken is niet aangeboren, maar aangeleerd, schrijft hij in De wetenschap van succes. En of we nou talent ergens voor hebben of niet, we zijn allemaal in staat tot grootse dingen, al helpt talent natuurlijk wel. Maar in deze tijd overschatten we de factor talent enorm. 

Te veel ondernemers laten zich volledig leven door hun bedrijf, stelt Mike Michalowicz in Clockwork. Dit boek verschijn in juni bij Boom in Nederlandse vertaling onder de titel Het Clockwerk-effect; Clockwork is de opvolger van het succesvolle Profit First.

Met een beetje training kan iedereen een trendspotter worden, schrijft Amy Webb in The Signals Are Talking. Belangrijke innovaties ontstaan namelijk nooit in een vacuüm, maar manifesteren zich soms al jaren van tevoren in de periferie (fringe): de plek waar wetenschappers, ingenieurs, wiskundigen en excentriekelingen aan schijnbaar bizarre projecten werken.

John Lewis Gaddis presenteert in Over strategisch denken een helder model om ‘grand strategy’ te bedrijven: ‘Het op één lijn brengen van in potentie onbegrensde aspiraties met noodzakelijke begrensde capaciteiten.’ Gaddis is hoogleraar Militaire Geschiedenis aan Yale.

Louis Couperus (1863-1925) behoort nog steeds tot één van de meeste gelezen en geliefde vooroorlogse schrijvers. Van zijn romandebuut Eline Vere (1889) tot het feuilletoneske De boeken de kleine zielen (1901-1903) staan ze nog steeds op literatuurlijsten en op de schappen van de boekwinkel. Favorieten blijven De stille kracht (1900), Langs lijnen van geleidelijkheid (1900) en Van oude mensen, de dingen, die voorbijgaan. (1906).

Allereerst: ik ben al jaren groot Jos Burgers-fan. Ik hou van zijn verhalen, zijn humor en bovenal vind ik het geweldig hoe Jos zijn boodschappen consistent houdt met zijn gedrag: Burgers gedraagt zich precies zoals hij zelf predikt.  

Waar goede managers zich tevreden stellen met het behalen van hun doelstellingen en het motiveren van hun team, daar gaat de superbaas een stapje verder, stelt Sydney Finkelstein in Superbosses. Door zich te constant omringen met ruw talent en dat optimaal te ontwikkelen, tillen superbazen hun hele omgeving naar een hoger niveau. Veel van deze protégés komen uiteindelijk zelf ook op een toppositie terecht, zodat elke superbaas kan buigen op een aantoonbaar track record.

In haar vorige boek Mentaal Kapitaal beschreef psycholoog Elke Geraerts, die academische posities bekleedde bij Harvard, Maastricht en Rotterdam, hoe het succes van een organisatie afhankelijk is van het mentale vermogen van haar medewerkers, ‘zoals het succes van een sportteam wordt bepaald door het fysieke vermogen van de atleten’. In het boek onderscheidt ze vier interventies die een hefboomeffect hebben op veerkracht: zelfcontrole, optimisme, aandacht en bewustzijn. Alle vier deze ‘hefbomen’ zijn te trainen.

Succesvol overtuigen is niet alleen een kwestie van wát je zegt, stelt Robert Cialdini in Pre-suasion. Minstens zo belangrijk is het cruciale moment vóórdat die boodschap wordt geleverd.

Een kleine twintig jaar geleden waarschuwde Annegreet van Bergen al voor de sluipschutter die burn-out heet. Kennelijk is de boodschap niet goed doorgekomen, want een nieuwe druk van De lessen van Burn-out blijkt noodzakelijk, aldus de auteur.

The superpromoter. Der Superpromoter. De Superpromoter. De fan van organisatie of product die ongevraagd voor je in de bres staat. Altijd al een concurrentiefactor van jewelste maar in het huidige tijdgewricht waarin een zucht op twitter voor je het weet uitgroeit tot een perfect storm in de main stream media, schier onbetaalbaar.

Dat is toch wel een vondst: een samenvatting maken van je eigen boek en die vervolgens zelf uitgeven. Het resultaat is #DKVV. De kern van veranderen dus waarin auteurs Marco Witte en Jan Jonker de lezer in kort bestek de wegen naar de kern wijzen.

Ligt het nu aan de ontwikkeling van het vakgebied of aan de kwaliteit van dit Handboek Werving en Selectie. Want al meer dan twintig jaar een ‘actuele gids die recruiters, HR-professionals en selecterende leidinggevenden stap voor stap begeleidt’, dat is in deze moderne tijd natuurlijk een eeuwigheid.

Geen bereik is het verhaal van een start-up bedrijf in Waterloo, Canada, dat de mobiele telefoon herdefinieert. Het is ook het verhaal hoe diezelfde, inmiddels groot geworden start-up moeite heeft volwassen te worden in een snel-veranderende en heftig concurrerende markt, vele missers maakt en hard onderuit gaat. Geen bereik, het boeiende en vlot geschreven verhaal over BlackBerry, bevat vele lessen waar ondernemers van kunnen leren.

Vergeet Piketty, Krugman of Stiglitz en denk Van Bergen. In haar zojuist verschenen boek Gouden jaren laat econoom, journalist maar vooral onze eigen ‘huiscolumnist’ Annegreet van Bergen zien dat het huidige doemdenken omgekeerd evenredig is aan onze comfortabele positie.

Waarom presteert het ene bedrijf jaar in jaar uit bovengemiddeld, en lukt het een ander bedrijf maar niet om uit de gevarenzone te geraken? Wat is het geheim van deze zogenaamde ‘witte raaf in een landschap bevolkt met zwarte raven’. Een standvastige blik op de lange termijn en duurzaam leiderschap, zo betoogt Adstrat adviseur Gerard Brockhoff in Witte raven. En dat niet op basis van gangbaar literatuuronderzoek of het extrapoleren van een succesverhaal, maar uit omvangrijk onderzoek onder veel Nederlandse bedrijven.

De mare wil dat maar liefst 70 procent van de verandertrajecten mislukt. Waarom is dat? Literatuur genoeg om elke verandermanager van dienst te zijn. Marc Dortu laat in Je ziet het niet vanzelf! in kort bestek zien dat negen blinde vlekken het zicht op de essentie van elke verandering, interactie, ernstig vertroebelt.

De Leiderschapsbox is om meerdere redenen interessant. In de eerste plaats natuurlijk de hybride vorm: een 15-delige audioreeks die wordt ondersteund door korte podcast interviews met de verschillende auteurs, en een ‘downloadable’ cahier in PDF format uitgebreid met soms extra voorbeelden en bijna altijd een korte literatuurlijst. Maar interessanter is de gekozen invalshoek waarbij de zorgvuldige positionering leidt tot een volledig verzorgde safari door de wereld van leiderschap.