Toen ik voor het eerst hoorde van Odette Moeskops’ nieuwste boek, was ik meteen verkocht door de titel: ‘Vanzelfzwijgend’. Zo’n titel waarvan je zou willen dat je hem bedacht had. Moeskops heeft hem weliswaar ook niet zelf verzonnen, maar wel heel goed gevonden en gekozen.

In ‘Ik ben de wereld’ werkt Jan Warndorff de noodzaak uit om anders te gaan denken, ons anders te verhouden tot de wereld. Niet als iets tegenover ons, dat we kunnen bekijken, onderzoeken, uitmelken, maar als iets waarvan we deel uitmaken. 

‘Transklasse’ van Lenette Schuijt is een boek over persoonlijke ervaringen, en ervaringen van anderen rond sociale mobiliteit. Aangevuld met sociologische, psychologische en filosofische analyses van sociale mobiliteit. 

In dit mooi vormgeven boek neemt Shirine Moerkerken ons mee in de manier waarop zij werkt in haar adviespraktijk. In gedetailleerd uitgewerkte cases, precieze persoonlijke reflecties en theoretische verhelderingen maakt ze duidelijk wat ze bedoelt met conflicteren, of beter conflict eren.

In het compacte essay ‘Onbeschikbaarheid’ werkt Hartmut Rosa uit hoe we ons kunnen verhouden tot een ongrijpbare en oncontroleerbare wereld. Niet door het te lijf te gaan, maar door het basisvertrouwen dat we er een responsieve relatie mee kunnen aangaan.

Van der Zwan en Ardon hebben vanuit hun samenwerking als begeleiders in organisaties een praktisch boek geschreven over werken met de onderstroom in teams. ‘Wat speelt hier?’ is bedoeld voor mensen die niet bekend zijn met ‘het systemisch perspectief’. 

Hoe breng je onder woorden wat je hebt beleefd in mystieke ervaringen, als onze taal daar eigenlijk geen woorden voor heeft? Maartje Swennen beschrijft in De worsteling openhartig hoe ze een voor haar belangrijke en ingrijpende periode in haar leven beleefde. En hoe ze nog midden in die verandering zit, die misschien nooit klaar zal zijn.  

We zijn meer en meer geïnteresseerd geraakt in onze binnenwereld. Of eigenlijk: onze eigen binnenwereld én die van de ander. In de vele varianten van begeleidingswerk gaat het er vaak om te achterhalen wat er in de mens omgaat en daartoe hebben we veel ‘binnentaal’ ter beschikking. Internaliserende en psychologiserende taal. Te veel, vindt Marijke Spanjersberg, in haar boek ‘Tussentaal’.

Organisatieadvies is verbreed van vooral raadgevend, naar ook begeleidend. Daarmee zijn het psychodynamische en systemische denken deel geworden van de praktijk. In ‘De onderstroom boven’ creëert Jan Piet van Deene een breed palet met ervaringen uit zijn advies- en begeleidingspraktijk, reflecties en concepten daarbij. Hij geeft een bruikbaar handelingsrepertoire voor de begeleider van veranderingsprocessen in organisaties.