In het genre ‘altijd actueel en bijzonder boeiend’ gaat het zojuist verschenen Ik ben integer, jij bent integer in de koffer. Deze bundeling ‘adviezen en sterke verhalen uit de boardroom’ is het resultaat van een samenwerkingsverband tussen FD journalist Rob de Lange en Jaap Ten Wolde, oprichter van KPMG’s Ethics & Integrity maar vooral bekend van zijn betwiste onderzoeken naar de declaraties van Peper en het al dan vermeende drankgelag in de Wassenaarse politieke gangen. Naast het geschetste ethische kader gaat het natuurlijk vooral om de interviews met de mensen uit de praktijk, zoals Jeroen van der Veer (Shell, ‘super-commissaris’), Gerard van de Aast (Imtech), of Pamela Boumeester (NS, ‘beroepscommissaris’).
De zin van onzin van Jeffrey Wijnberg is bedoeld voor op het strand. Deze nieuwe bundel gaat de lezer volgens de omslag ‘leren leven met het ongerijmde’ omdat dat ‘gelukkig maakt’. Ik hoop het, over een maand en 150 bladzijden weet ik of dat zo is, want uiteindelijk is er niets zo ongerijmd als het doorsnee vakantieleven.
In elke vakantiekoffer hoort standaard een verhalenboek te zitten. Om uit eerste hand te ervaren wat al die managementauteurs nu precies bedoelen met ‘de kracht van storytelling’, om vervolgens die kracht bij het woord te voegen door daadwerkelijk een verhaal te kunnen vertellen. In mijn koffer gaat dit jaar 1812. Napoleons fatale veldtocht naar Moskou van Adam Zamoyski. In de eerste plaats omdat Napoleon in elk verhaal waar dan ook een glansrol kan vervullen. Maar ook omdat de auteur belooft gedetailleerd uit de doeken te doen waarom Napoleon werd gedwongen (jawel!) tot dit rampenscenario en wat er nu eigenlijk precies is gebeurd tijdens deze fatale veldtocht. Want hoewel bijna iedereen nu triomfantelijk Berezina roept, blijft het daar vaak bij. Onterecht, want net als bij elke verandering is ook hier de reis vele malen boeiender dan het resultaat.
Een vaste plek is elk jaar gereserveerd voor een klassieker, zo’n boek dat je weliswaar al gelezen hebt maar even vergeten bent waarover het ook alweer ging. Dit jaar is dat The Elephant and the Flea van Charles Handy, over kleine ‘zelfstandige vlooien’ die hun tijd en talent aan de grote ‘olifanten’ aanbieden maar tegelijkertijd een ‘virtuele vlooiengemeenschap’ moeten vormen om niet tegen elkaar te worden uitgespeeld. Beide hebben elkaar nodig om te overleven maar het zijn vooral de grote bedrijven die dat wel eens vergeten. Uit 2001 maar hoe actueel nog altijd!
En natuurlijk mag in mijn koffer een managementboek niet ontbreken. Een boek dat om onverklaarbare reden niet van de stapel is gekomen. Of, zoals in dit geval, een boek dat op maat gesneden lijkt om tijdens de vakantieperiode te consumeren: We quit mail van Kim Spinder. Onbekommerd afkicken van je inbox, om bij thuiskomst ‘de regie over het werk weer terug te krijgen’.
Ik kan niet wachten weer achter mijn bureau plaats te kunnen nemen!
Over Pierre Pieterse
Pierre Pieterse was tot februari 2022 hoofdredacteur van Managementboek Magazine.
