Mijn leven staat de afgelopen jaren op zijn kop. Ik werd geciteerd door The Guardian, Forbes en The Economist, en The New York Times schreef over mijn levensverhaal. Vanwege mijn vermeende prestaties ben ik toegesproken door Bill Clinton en heb ik af en toe meetings met Al Gore. Ik was te gast als adviseuren expert op 10 Downing Street, bij de Tweede Kamer en ministeries, multinationals, investeringsfondsen, gemeentes en bij de eu, de ec en de oecd. Mijn bedrijf stond de afgelopen jaren in de wereldwijde lijst van ‘exponentiële organisaties en bedrijven' die ongeremd groeien. Onze notering was hoger dan die van Facebook en Twitter. Ik werd uitgenodigd als spreker in vijftien landen over de hele wereld. We werden genomineerd en wonnen meer prijzen dan ik kan tellen. Onze eerste grote investeringsronde haalde het achtuurjournaal. Onze crowdfunding vestigde een nieuw record. We waren 's werelds grootste en succesvolste platform voor het delen van spullen.
En misschien wel het hoogtepunt: de naam van mijn bedrijf was het juiste antwoord op een kruiswoordpuzzel in de Volkskrant.
Alle eer en aandacht leidt bij mij nog steeds tot het impostor syndrome, het gevoel dat je elk moment door de mand kunt vallen, omdat je zelf het idee hebt dat wat je doet niet zo bijzonder is en dat je al die aandacht niet verdient. Ik heb gewoon heel veel geluk gehad, denk ik weleens. Maar ik moet misschien de invloed van mijn eigen inspanningen niet helemaal wegvlakken; misschien heb ik wel een bepaalde vaardigheid of kennis ontwikkeld. Maar wat is die vaardigheid precies? Wat is het geheim van mijn geluk?
Mensen die dat proberen te achterhalen, vragen bijna altijd: ‘Hoe ben jij eigenlijk begonnen?' Men vermoedt kennelijk dat daar ergens de oplossing zit. Er schuilt een enorme magie in iets beginnen. Wat is het geheime recept om een begin te brouwen?
Eigenlijk is het ook niet zo gek dat die vraag speelt. Helemaal vanaf nul beginnen is bijzonder. De meeste dingen waren er al.
De wereld was er al voordat wij erin stapten. Je school bestond waarschijnlijk al voordat jij eraan begon, je eerste baan was bij een bestaand bedrijf, je sport meestal bij een bestaande club.
Bijna alles is er al. Echt helemaal vanaf het begin met iets nieuws starten is niet iets wat je zomaar meemaakt. Dat betekent ook dat de meeste van ons een stelletje amateurs zijn op het vlak van beginnen. We hebben geen idee hoe het werkt. We doen maar wat. We gebruiken onze ervaring met dingen die er al waren en plakken die op iets nieuws. Maar na veel opnieuw beginnen, kom je erachter dat beginnen een heel andere tak van sport is met heel andere regels.
Na heel veel beginnen, ben ik er wel achter gekomen dat er meer nodig is om succesvol te zijn dan een goede start. Maar wat is dan het geheim van succes? Als je me vraagt wat het verschil is tussen de projecten die succesvol zijn geworden en de projecten die niet zijn geslaagd, tussen de ondernemingen die niet van de grond zijn gekomen en mijn onderneming nu, dan zie ik vooral één belangrijk verschil: ik heb niet opgegeven.
Zo simpel is het. Iets gaat door omdat je vergeet of weigert te stoppen. Een project of onderneming is pas mislukt als de initiator het opgeeft.
Ik hoop dat dit boek je helpt om te stoppen. Als de omstandigheden er echt om vragen. Als het goed is om te stoppen. Maar ik hoop nog meer dat het je helpt om door te gaan; met iets wat je graag wilt, iets wat er zou moeten zijn, iets wat er mag zijn. En dat je dan volhoudt. Want dat is het enige wat nodig is om iets voor elkaar te krijgen. Beginnen is dus eigenlijk niet zo moeilijk. Je had het misschien nog niet door, maar je bent al begonnen. Nu hoef je alleen maar te zorgen dat je niet meer stopt.
Daan Weddepohl is de oprichter van Peerby. Hij is alumnus van het Founder Institute, Techstars London en Rockstart Accelerator. Tijdens het 2012 Clinton Global Initiative, georganiseerd in New York, won hij de Postcode Lotteries Green Challenge, een internationale duurzaamheidscompetitie.