De maatschappij en moderne organisaties zijn zo ongelooflijk complex geworden dat het ons steeds meer moeite kost om het geheel te overzien. Toch willen we als mens alles onder controle houden, en juist dat maakt het steeds moeilijker om onze weg te vinden in de huidige samenleving. De oplossingen die we bedenken, maken de complexiteit en onbeheersbaarheid vaak alleen maar groter.
Weg van de eenvoud begint met een nuchtere, maar indringende vraag: ‘Zou het mogelijk zijn dat wij als individuen, als organisaties en als mensheid, ergens in onze ontwikkeling de weg uit het oog zijn verloren – en ook de bestemming?’ In dit boek geeft Godfried IJsseling een helder en overtuigend antwoord op die vraag. Hij pleit ervoor dat we eerst tot stilstand moeten komen om opnieuw te kunnen zien waar we zijn. We moeten onze blik verscherpen, de omgeving in ons opnemen en het knagende gevoel van desoriëntatie en verwarring onder ogen zien.
In mijn werk als managementadviseur kom ik veel mensen tegen die verlangen naar een diepere verbinding met zichzelf – en daarmee naar een collectieve verbinding met de kern van hun organisatie. Maar door stress en dagelijkse beslommeringen ontbreekt vaak de tijd of ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Met hoge verwachtingen begon ik daarom aan IJsselings tweede boek. Zijn eerdere werk, Persoonlijke ontwikkeling, schetste al het proces van authentieker functioneren: het ‘ont-wikkelen’ van jezelf, het afleggen van de jas die je uniciteit verhult.
In Weg van de eenvoud gaat IJsseling een stap verder. Persoonlijke ontwikkeling ziet hij als een proces van afdalen in jezelf: het afwikkelen van alle lagen die zich rondom je kern hebben gevormd. Dit vraagt om vertraging en verstilling – geen snelle oplossingen voor onmiddellijke vragen, maar een bewust kiezen voor de lange weg naar binnen. IJsseling herinnert ons eraan dat het hier en nu geen lineair proces is, maar een complex systeem van onderlinge verbanden. Toch blijven we proberen dit systeem te ontrafelen, alles te willen weten, horen en begrijpen.
In onze roep om authentiek leiderschap verlangen we naar leiders die zijn zoals wij zelf willen zijn – kwetsbaar, echt, benaderbaar. Tegelijkertijd willen we ook sterke leiders, maar dan weer niet autoritair. Dat is op z’n zachtst gezegd tegenstrijdig. IJsseling stelt dat er niet alleen een leiderschapscrisis is, maar ook een volgerscrisis. Het eigenbelang speelt hierin een sleutelrol. Wie handelt vanuit ego en onverantwoordelijkheid, leeft niet in het hier en nu, zegt hij. Diegene mist de liefde voor het vak, en daarmee ook de verbinding met het grotere geheel.
Om te bouwen aan een duurzame samenleving is het essentieel dat we opnieuw verbinding maken – niet alleen met de organisatie waarin we werken, maar vooral met onszelf. Pas dan wordt het uitoefenen van je vak een expressie van wie je in wezen bent. Deze ontmoeting met jezelf is geen rechte weg van A naar B, maar een proces vol diepgang, stilte en confrontatie. En daarmee bijzonder waardevol.
Tussen de veelheid aan populistische managementlectuur is dit een boek dat opvalt door zijn bezinning en wijsheid. In vakantietijd, maar zeker ook daarna, een absolute aanrader. En toen ik mezelf betrapte op de gedachte dat het boek af en toe wel wat vlotter geschreven had mogen zijn, realiseerde ik me meteen dat ik op zoek was naar de snelle oplossing. Die gedachte bracht me terug bij de kern: de weg van de eenvoud. Een weg die we samen moeten bewandelen.
Het boek voldeed aan mijn hoge verwachtingen.
Over Willem Poppe
Willem P. Poppe is sinds 2007 werkzaam als senior managementadviseur. Hij maakte deze carrièrestap na negen jaar leiding te hebben gegeven aan een basisschool, gedurende welke periode hij tevens de opleiding TOP-management volgde. Momenteel studeert hij in Antwerpen voor een mastergraad in Publiek Management. Hij is lid van de kenniskring van Penta Nova en doet onderzoek op het gebied van onderzoeksmatig leiderschap. Hij heeft ervaringen opgedaan op het gebied van leiderschap tijdens werkbezoeken aan de Verenigde Staten, Zuid-Afrika, IJsland en Schotland.
