In deze sterk uitgebreide en geactualiseerde editie van 'Moet kunnen' wordt een nieuwe plaatsbepaling gegeven van de moet kunnen-mentaliteit waar wij Nederlanders ons al eeuwenlang zo goed bij voelen. Maar waarom blijkt deze praktische gedoogcultuur bijvoorbeeld niet opgewassen tegen onze huidige paniek bij de komst van vluchtelingen, die tot nu toe toch in de regel onze welvaart bevorderd hebben? Worden ze daarom overstelpt met bijna verstikkende hulpacties?
Antwoorden daarop liggen in onze geschiedenis, maar dat verhaal wordt tegelijkertijd onzichtbaar gemaakt door het even modieuze als angstige omlabelen van een verleden dat niet meer in de smaak valt. Daarom hangen er ineens in het Rijksmuseum geen schilderijen meer met ‘negers’ en ‘kaffers’. Herman Pleij vertelt op onovertroffen wijze in Moet (nog steeds) kunnen het grote verhaal: hoe de zucht naar een eigen identiteit ons verleden én heden bepaalt.
Herman Pleij is emeritus hoogleraar middeleeuwse letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij heeft een bijzondere belangstelling voor de cultuurhistorische achtergronden van de nationale identiteitsvorming.
Over 'Moet kunnen':
'Weinig televisieprofs kunnen zo aanstekelijk spreken over onze “identiteit” als de mediëvist Herman Pleij. Ook op papier, zoals in de bundel Moet kunnen, hóór je hem praten.' - Elsevier
'Op hilarische wijze schetst Pleij de beelden zoals die in binnen- en buitenland van Nederland en de Nederlanders bestaan.' - De Gelderlander
'Treffende voorbeelden en rake observaties.' - Geschiedenis Magazine
