Er is geen geneeskundige discipline die zo veel aandacht opeist en emoties oproept als de psychiatrie. Ze kan helen maar ook ziek maken, bevrijden en opsluiten, begrijpen en veroordelen, binden en breken. Dagelijks wordt de psychiater met vragen overvallen die de filosoof al eeuwen wil beantwoorden.
Wie ben ik, wat wil ik, waarom ben ik hier, ben ik wel echt vrij, wat is een deugdzaam leven, is er een realiteit? Filosofie en psychiatrie delen een gemeenschappelijke interesse in de mens, zijn essentie en zijn fundamenteel tekort. Hoewel Nederland en Vlaanderen een rijke traditie hebben in de samenhang van psychiatrie en filosofie, ontbreekt een Nederlandstalig overzichtswerk dat beide thema’s uitwerkt en verbindt.
Het Handboek psychiatrie en filosofie bundelt teksten van filosofen, psychiaters en wetenschappers die reflecteren op de grondslagen en de beperkingen van de psychiatrie. In vier delen wordt de wetenschappelijke grond van de psychiatrie bevraagd, de filosofie van de neurowetenschappen toegelicht, de klassieke psychiatrische fenomenologie bedreven en de ethiek van psychiatrie besproken.
Het boek richt zich op de psychiater, de filosoof, de arts, de patiënt, de hulpverlener en op al wie een vakgebied dat blijvend worstelt met het zielenheil beter wil begrijpen.
