U spreekt al jaren met Nederlanders over dit onderwerp, en stuit daar nog steeds op frisse tegenzin, zo schrijft u. Waar zit’m dat in?
Ik denk dat het woord ‘personal branding’ een bepaald Amerikaans gevoel oproept, een beetje een platte associatie, die mensen afschrikt. Daar kan ik in meevoelen, maar daarom schrijf ik ook vooral over de psychologische kant van personal branding.
Had u dan met uw boek niet meer de nadruk moeten leggen op zaken als authenticiteit, weten wat je wilt en waar je voor staat, in plaats van een titel te kiezen die toch vooral de presentatie naar buiten lijkt te benadrukken.
Ja, maar heel veel mensen hebben niet zoveel zin om die ontdekkingstocht naar binnen te maken. Die vinden dat te moeilijk, daar zit ook vaak een boel tegenzin.
Maar je kunt het niet overslaan...
Nee, naar mijn mening niet. Maar goed, het is mogelijk. Als jij met een flink bedrag naar een Amerikaanse bureau toe stapt en zegt: ‘Dit is de brand die ik in de wereld wil zetten’, dan regelen ze alles voor je. Die stellen drie open vragen, er wordt een profiel van je gemaakt, ze laten een ghostwriter een boek voor je schrijven en het staat in de wereld. Laten we eerlijk zijn, er zijn ook in Nederland mensen die zo te werk gaan. Ik ken er een paar, waarvan ik denk: waar ben je zelf nou, waar is je ik? Daarom heb ik het boek zo genoemd: Opmerkelijke ik.
Durft u iemand te noemen?
Nee, dat zou ik een beetje kinderachtig vinden. Ik kan je wel verklappen dat het een zeer goed verkopende auteur is, maar ik zeg het niet.
Waarom is het nodig? Goede mensen vinden hun weg toch wel?
Nou, dat denk ik niet. Ik werk veel op technische universiteiten en daar zie je dat veel. Superslimme mensen, maar ze zijn niet in staat om dat te gewoon goed te presenteren, op een manier die bij hen past.
Hoe ziet uw eigen personal brand eruit?
Mijn personal brand zit rond de psychologie van personal branding. Ik houd me bezig met de psychologie van zelfcreatie en hoe je verwachtingen in het leven kunt realiseren. Dat doe ik door mensen te leren denkkaders te creëren waarmee je zoveel mogelijk uit jezelf kunt halen.
Wat heeft dat brand van u nou in concreto opgeleverd?
Ik word gevraagd waar ik voor gevraagd wil worden. En ik word betaald waarvoor ik betaald wil worden. Mensen weten je te vinden vanwege jouw specifieke specialiteit en geluid. Er zijn in ons land veel mensen die specialist ergens in zijn, maar die zitten nog altijd op het niveau van de boekenbon en de fles wijn. En je wilt toch wel iets meer dan dat.
U komt in uw boek met de accelerator, uw methode voor het creëren van je personal brand. Is die methode nou ook geschikt voor mensen in loondienst?
Jazeker, absoluut. Kijk, er is steeds meer baanonzekerheid; in het eerste deel van het boek staat daar een en ander over geschreven. Bewustwording daarvan is de eerste stap naar personal branding. Zeker ook voor mensen in loondienst. Ik noem het wel eens het Hollywood-model. Je maakt met z’n allen een film, maar als dat project af is, moet jij zorgen dat jouw bijdrage aan die film zichtbaar is, zodat de voor jou relevante mensen kunnen zien dat jij dat hebt gedaan. Zorg dat je zichtbaar bent.
Wat hoopt u dat het boek teweeg brengt?
De laatste stap in mijn model is ‘autonomie’. We worden allemaal professional in dit land, die beweging is niet te stoppen. En het zou mooi zijn als mensen zichzelf ook als autonome professional durven te zien. Dat betekent dat je vertrouwen hebt in je eigen kunnen, dat je je goed weet te profileren en weet te onderhandelen over condities en voorwaarden. En dat je op die manier je eigen leven organiseert. Want laten we wel wezen: dertig-veertig jaar bij dezelfde werkgever en dan met een gouden theelepeltje naar huis gestuurd worden, daar word je toch niet vrolijk van.
Over Pierre de Winter
Pierre de Winter is freelance journalist.