Het kunnen schimmige discussie opleveren als de werkgever Philips inzage kan krijgen in bijvoorbeeld het kroegbezoek van haar personeel. De burger op haar beurt laat weer lange en inzichtelijke sporen na op Foursquare en Facebook over whiskyproeverijen en andere leuke wetenswaardigheden. Dat dit in de openbaarheid komt vinden we prima. Totdat Amerikaanse overheidsorganisaties dit ongevraagd verzamelen. Wat, hoe en hoe intensief, verklapte Edward Snowden vorige jaar. Snowden was deze week virtueel aanwezig op het muziek- en technologie festijn SXSW in Austin. Hij werd als held verwelkomt. Toch zit hij vast in Moskou.
Een beknopte en toch heldere uiteenzetting van de privacy discussie kan gelezen worden in Privacy bestaat niet door internet journalist Peter Olsthoorn. Olsthoorn neemt ons mee langs instellingen van de overheid die raken aan dit thema, langs marketeers, en langs big data-verzamelaars als Facebook en Google. Olsthoorn adviseert vooral transparantie: overheid en bedrijven, geef aan eigenaren van privé gegevens, u en ik, de kans om te weten wat er mee gebeurt. Wees als internet gebruiker niet te zenuwachtig, maar wel bewust van de gevolgen van het publiceren van informatie.
Recent vertaald is het boek over het hoe en waarom van Edward Snowden in De Snowden Files. Guardian journalist Luke Harding en zijn team hebben de bal aan het rollen gebracht. Hoe groot de bal gaat worden, is nog niet duidelijk. De honderdduizenden documenten die Snowden in een paar jaar binnen de muren van de NSA heeft gedownload, zijn nog niet allemaal geopenbaard. Het beeld van een aftappende en afluisterend overheidsapparaat die alle maatvoering kwijtraakte is inmiddels wel duidelijk. Het boek is het verhaal hoe Snowden te werk is gegaan en uiteindelijk waarom hij besloot dat het genoeg moest zijn.
De wereld van ‘privacy’ kent nog een andere kant. Die van bedrijven die schatrijk worden van onze internet en mobiele activiteiten. Hebt u eens geen zin in een managementboek maar we in een roman? Die kan terecht in De cirkel van Dave Eggers. Een flinke maar vermakelijke pil waarin de hoofdpersoon Mae Holland aan de slag gaat bij een op ‘Facebook, Google, Twitter’ gemodelleerde West Coast internetbedrijf dat luistert naar de naam De Cirkel. De Cirkel werkt aan één allesomvattend systeem waarbij al persoonsgegevens aan elkaar worden gekoppeld tot één identiteit. Privacy is daarbinnen verboden. ‘Sharing is caring’, heet het. Het bedrijf functioneert als een sekte, niet vreemd dus dat haar kijk op de internetwerkelijkheid langs dezelfde paden loopt. Een boeiende roman dat geheel past in de discussie van dit moment.
Over Bertrand Weegenaar
Bertrand Weegenaar is als hogeschooldocent HBO-ICT werkzaam op Windesheim. Zijn voorliefde ligt bij de onderwerpen strategie, marketing, geschiedenis; biografieën en internet; e-business.
