De kraak van het Slotervaartziekenhuis

Jan Schram - een schatrijke grondontwikkelaar en zakenpartner van Aysel Erbudak - koopt eind 2006 het Slotervaartziekenhuis, dat dan inmiddels in zwaar financieel weer verkeert. Tot ieders verbazing wordt Aysel Erbudak door Schram tot bestuursvoorzitter gebombardeerd. Dit ondanks dat Erbudak volgens de auteurs geen bestuurservaring had en terwijl de fiscus zowel haar als Schram op dat moment op de korrel hadden. Medewerkers van de belastingdienst observeren namelijk in die periode in Beverwijk parkeerterreinen naast de Zwarte Markt. Deze parkeerterreinen waren eigendom van Schram en Erbudak. Zodra de werkende parkeerwachters bemerken dat ze geobserveerd worden door de fiscus, weten zij niet hoe snel zij zich uit de voeten moeten maken. Dit doet ten minste het vermoeden versterken dat ten minste een deel van de opbrengsten zwart wordt verdiend. Daarnaast komen de inspecteurs tot de conclusie dat Erbudak een lening bij Schram heeft van 900.000 euro. Hierover is tevens niets aan het papier toevertrouwd. Wat ook geldt voor een lening van een bedrijf van Schram en Erbudak van 30.000 euro aan een burgemeester in Turkije. Hier is Erbudak bezig een zorgproject van de grond te krijgen. Ook hier kan men geen schriftelijk vastgelegde afspraken over rente en aflossing vinden. Dit is overigens de wijze van opereren van Schram en Erbudak. Korte lijnen en zo min mogelijk op schrift vastleggen.

Tot ieders verbazing introduceren zij dezelfde werkwijze in het Slotervaart. Jan Schram leent zonder schriftelijke overeenkomst 26 miljoen euro aan het Slotervaart. Erbudak ontvangt als bestuursvoorzitter geen salaris, maar leeft van de creditcard van het ziekenhuis. Door met regelmaat geld uit een van de ziekenhuiskluizen te halen komt zij rond. Deze ziekenhuiskluis is namelijk goed gevuld door onder andere parkeergelden en contanten van onverzekerde patiënten. Collega-directeur Dees Brandjes geeft ze onder andere ook 10.000 euro uit een kluis. Waarbij nadat het onderzoek gestart is tevens nergens een kwitantie van het salarisvoorschot te vinden is.

Er kan in ieder geval van Erbudak gezegd worden dat ze ten minste een bijzonder bestuurder was. Zo weten alle medewerkers wanneer Erbudak in huis is, aangezien dan haar BMW pal voor de ingang geparkeerd staat. Qua personeelsbeleid is Erbudak ook uitzonderlijk te noemen. Zo verzorgt de broer van Erbudak de koffie, leidt haar zus de schoonmaakdienst en werken twee neven elders in het Slotervaart. Erbudak schakelt soms personeelsleden in voor privéritjes. Onder ander om haar kinderen op te halen. Dit kun je ook als positief zien. Het Slotervaart geleid door Aysel Erbudak tussen 2006 tot begin 2013 is een echt familiebedrijf waar functiedifferentiatie hoog in het vaandel staat! Alleen hoe verklaar je dan weer de kleine zeventig verkeersovertredingen die door Erbudak met de BMW van het ziekenhuis in drie jaar tijd worden gemaakt. Deze vertegenwoordigen een totaal boetebedrag van ruim 7.500 euro.

In haar eerste jaren boekt Erbudak tot ieders verassing grote zakelijke successen en wordt een bekende Nederlander. Een zeer succesvol onderneemster van het eerste geprivatiseerde ziekenhuis van Nederland die tegen schenen en heilige huisjes durft te schoppen in haar strijd het Slotervaart uit het slop te trekken. Maar gaandeweg krijgt haar werkwijze steeds meer tegenwerking. Hieronder vallen niet de minst belangrijke spelers voor het Slotervaart, zoals de zorgverzekeraar Achmea. Maar ook de gemeente Amsterdam, de ondernemingsraad, de medische staf, collega-directeuren jaagt zij tegen zich in het harnas. Zij betichten Erbudak onder andere van solistisch optreden. Allen wassen hun handen in onschuld. En zorgen dat eerst hun eigen brandjes geblust zijn. Gevolg is dat begin 2013 iedereen haar vertrek wenst en er ontslag volgt voor Erbudak. Dat er jarenlang miljoenen euro's verdiend worden met de productie van heroine door een dochterbedrijf van het ziekenhuis in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid is iedereen dan voor het gemak maar even vergeten.
Na onderzoek blijkt dat de vermenging van Erbudak privé en zakelijk haar duur komt te staan. Resultaat is dat Erbudak ruim 4 miljoen terug moet betalen. Aangezien Erbudak zegt dit geld niet te hebben wordt zij failliet verklaard. Vervolgens doet de FIOD onderzoek naar diverse transacties die Erbudak als bestuursvoorzitter deed en wordt zij verdacht van een reeks aan strafbare feiten.

Soetenhorst en Wester hebben duidelijk werk gemaakt om de Erbudak periode te reconstrueren. Altijd jammer dat er een aantal zaken onbeantwoord blijven. Is Erbudak de enige bestuurder die zo te werk gaat in de zorg? Of komen dit soort praktijken in meer of mindere mate meer voor? Ook ben ik zeer benieuwd naar de visie van Aysel Erbudak. Wat was haar drijfveer? Wat waren haar successen en waar ging het volgens haar versie fout? Wie zaten in het complot en keken de andere kant uit voor, tijdens en na Erbudak? Wie is de mens Erbudak? Ondanks dat de onsmaakvolle omslag doet vermoeden blijkt De kraak van het Slotervaartziekenhuis en de avonturen van Aysel Erbudak inderdaad een spannend jongens- en meisjesboek te zijn. Een echte pageturner welke u in een keer uit zult lezen. Benieuwd wat er morgen te beleven valt in societyminnend ziekenhuisland.

Peter Vermeulen MBA is eigenaar van Jenalens Kontaktlinsen Technology GmbH en Conta Optic GmbH en schrijft recensies op persoonlijke titel. Hij is alumnus van Business School Nederland, de Action Learning MBA. Jenalens is een onafhankelijke Duitse producent en leverancier van vormstabiele en zachte contactlenzen, alsmede contactlensvloeistoffen. De eigen productie omvat het gehele gamma van vormstabiele en zachte contactlenzen. Bovendien levert Jenalens de daarbij behorende onderhoudsproducten. Het bedrijf levert uitsluitend contactlenzen aan gekwalificeerde optometristen, contactlensspecialisten en oogartsen. Conta Optic werd in 1964 opgericht en wordt beschouwd als een van de eerste bedrijven in Duitsland die zich gericht heeft op de aanpassing en productie van contactlenzen. Conta Optic staat tegenwoordig internationaal bekend als totaalleverancier van een volledig programma eigen merk en private label contactlenzen welke niet verkrijgbaar zijn op het internet.