Een wereld vol mogelijkheden

De auteurs zijn oprichter van de stichting Pioniers in Authentiek Leiderschap (PAL), een broedplaats, thuishaven en opleiding voor pioniers en sinds 2010 ook grootouders van Luna en Ward. Wat de exacte betekenis van dat laatste is, wordt niet helemaal duidelijk in dit boek, anders dan dat ze vinden dat: ‘iedere stap die we nemen in onze ontwikkeling een zege voor de mensheid is’. ‘Pionier ben je als je diep van binnen weet dat er veel meer mogelijk is in onzer organisatie en in deze wereld dan wij als mensheid tot nu toe hebben gerealiseerd. We noemen je ook een pionier als je je hoofd boven het maaiveld uit wilt steken door in de praktijk echt te gaan staan en waar te maken waar je in gelooft en op vertrouwt. En je bent voor ons een pionier wanneer je geen genoegen meer wilt nemen met ‘wel leuk’ of ‘best aardig’ maar het leven ten volle wilt leven en daarbij het beste wilt geven aan jezelf en anderen’. Dit boek beschrijft de weg naar authentiek leiderschap in 4 stappen. Stap 1 is de fysieke weg, met daarin het respect en de liefde voor het lichaam, de gezondheid, de planeet waarop we leven, het ademhalen en in je kracht staan. Stap 2, de emotionele weg, gaat over het loslaten van beperkende, emotionele ervaringen uit het verleden en het vermogen jezelf en anderen lief te hebben. Stap 3, de mentale weg, beschrijft het open en oordeel loze waarnemen, het loslaten van beperkende beelden, het grenzeloze verbeelden, het zuivere weten. Deze weg volgen betekent bovenal de beperkende en starre overtuigingen durven loslaten, vooroordelen herkennen, de immer ratelende maalstroom van gedachten stopzetten en in de stilte van het grenzeloos mogelijke neerdalen. Stap 4 is de spirituele weg, wat betekent luisteren naar wat je bezielt en wat het beste is dat jij te geven hebt. In het tweede deel van dit boek wordt aangegeven hoe je je als pionier verder kunt ontwikkelen in leiderschap van veilige en uitdagende speelvelden om het pionierschap bij anderen aan te moedigen. Deze pioniers worden journeyleaders genoemd. Die ontwikkeling gaat in 7 fasen. In fase 1 krijgen journeyleaders handreikingen hoe ze een veilige en uitnodigende fysieke setting kunnen creëren waarin de deelnemers aan de reis kunnen (aanbe) landen in het hier en nu. In fase 2 moet op het scherpst van de snede en met compassie een hartverbinding tot stand komen tussen spelers in het veld. In fase 3 worden de waarnemingen vrijgemaakt van belemmerende oordelen en overtuigingen, zodat de huidige werkelijkheid en mogelijke toekomst met nieuwe ogen wordt bezien en verbeeld. Fase 4 bestaat uit het contact met calling, hogere dienstbaarheid en eenheidsbewustzijn. In deze fase heb je als individu èn als collectief een punt bereikt van diepe verbondenheid en motivatie om er helemaal voor te gaan. Fase 5 leidt tot een doorleefde duidelijkheid in de vorm van een gezamenlijke purpose in het speelveld. In fase 6 wordt dit vertaald naar collectief samenspel en het echte partnerschap van mensen die in staat zijn om in een community of practice elkaar te supporteren en uit te dagen om het ook echt te gaan doen. En, tot slot, in fase 7 leidt het tot het daadwerkelijk gebruiken van de collectieve intelligentie van het speelveld, doordat ieder van ons en wij samen hetgeen wij ontdekt en ontwikkeld hebben ook daadwerkelijk in de praktijk van alledag gaan doen. Bij dit alles wordt nog een pallet aan kleuren toegevoegd als waardeclusters en ook nog tien stappen in de begeleiding van het ‘speelveld’ waarbij één van de deelnemers ( de sleutelfiguur) een vraag heeft die hij of zij aan de orde wil stellen. En toen was ik de draad helemaal kwijt. De relevantie van dit boek voor de managementpraktijk lijkt mij gering. Wetenschappelijk bewijs afwezig. Maar op www.theprideofpal.nl kunt u zien dat er mensen zijn die daar anders over denken.