In control of uit de hand...

De vraag hoe overheidsorganisaties het best gestuurd en beheerst kunnen worden is net zo oud als deze organisaties zelf. Tal van antwoorden zijn inmiddels gegeven, antwoorden die meestal een model voorschrijven voor planning en control. Toch blijft de vraag naar de ideale planning en control functie actueel en open.

Dit boek start met de vraag waarom controlmodellen eigenlijk niet goed werken in de praktijk van overheidsorganisaties. Daar zijn namelijk redenen voor, zij het redenen die men niet altijd wil zien. Het is immers verleidelijk te geloven in controlmodellen: modellen bieden structuur, rust en soms zelfs de illusie van control.

Dit boek laat een werkelijkheid zien waarin de klassieke uitgangspunten voor planning en control niet langer houdbaar blijken, die soms chaotisch overkomt en niet altijd herkend wil worden, maar die wel gebaseerd is op de realiteit van planning en control binnen overheidsorganisaties. In plaats van een eenduidig aangestuurde organisatie, heeft een overheidsorganisatie in de realiteit meer weg van een huis der conflicten, waarin doelstellingen moeten strijden om aandacht en geld. Hoe verleidelijk ook: voorbijgaan aan deze werkelijkheid levert in de praktijk enkel schijncontrole op.

Dit boek gaat over het soms schokkende schaakspel dat op het bord van planning en control wordt gespeeld. Het schrijft geen model voor, maar nodigt uit om na te denken over planning en control binnen overheidsorganisaties en om het schaakspel te begrijpen en te spelen. Het boek geeft daarbij een duidelijke boodschap mee: beter een minder vrolijk, maar realistisch beeld van planning en control, dan een modelmatige, maar van de praktijk losgeslagen ambitie.