Cox krijgt op de website duurzaamgebouwd.nl veel bijval voor zijn idee van Nederlanders die met C2C-projecten bezig zijn, maar wat vinden de bedenkers zelf van het Hollandse oproer? Is Michael Braungart ook gecharmeerd van het betoog van Cox?
"Weet je wat het probleem is?" zegt de chemicus, "Nederlanders zeggen graag ‘ja’, en dan komt even later de ‘maar’. Ik ben nog steeds blij verwonderd over de manier waarop ons concept in Nederland is ontvangen, maar ik word ook een beetje ongelukkig van de manier waarop steeds nieuwe bezwaren worden geuit, terwijl de taak - het ontwikkelen van producten die ‘ goed’ zijn in plaats van ‘minder slecht’ op zich al moeilijk genoeg is.
"Roger Cox heb ik anderhalf jaar geleden leren kennen, toen ik heb gesproken op zijn congres. Na dat congres heb ik al die tijd niets van hem vernomen - was-ie met andere dingen bezig - en nu is-ie blijkbaar terug. Ik begrijp niet waarom hij hier nu ineens mee komt."
Desalniettemin moet u er iets mee.
"Ja, we weten al langer dat deze kritiek bestaat. En dus zijn wij al een tijdje bezig om te kijken hoe we de control freaks van deze wereld tevreden kunnen stellen. We zijn in gesprek met een instantie die als onafhankelijke ‘third party’ moet gaan opereren."
Kunt u vertellen welke instantie dat is?
"Nee, dat kan helaas niet. Maar ik beloof u dat we er binnen drie à zes maanden nieuws over naar buiten brengen."
(In het artikel Duurzame onvrede meer achtergrond rond dit oproer en het volledige interview met Braungart.)
