De lijn van het boek is alleen met behulp van de korte inhoudsopgave enigszins te volgen. Het begint met de constatering dat de traditionele marketing dood is. Met veelal dezelfde benadering proberen bedrijven te voldoen aan de steeds wisselende behoeften van consumenten. Alleen maar meer marketinggeld ertegenaan gooien is niet de oplossing. Bedrijven zouden zich veel meer moeten toeleggen op het 'verkopen' van ideeën waarin consumenten kunnen geloven. Dat zou de klantenbinding ten goede komen. Daarbij is het wel noodzakelijk dat het product of dienst opvalt ten opzichte van anderen. En zo komt branchmarking om de hoek kijken als oplossing voor de moordende concurrentie. De boodschap is om te stoppen met navelstaren binnen de eigen branche en op een creatieve manier gebruik te maken van branchevreemde ideeën. Een soort 'out-of-the-box' denken dus. Aan het eind van het boek wordt de lezer gestimuleerd om aan de slag te gaan met branchmarking. Alleen, hoe dan? Het boek helpt mij er onvoldoende bij. Ik denk dat er voor mij niets anders opzit dan het adviesbureau van de auteur in te huren. 'Branchmarking' lijkt een beetje op Blue Ocean Strategy. In dit boek is het centrale thema dat bedrijven elkaar kapot concurreren in een ´rode oceaan´, terwijl ze op zoek moeten gaan naar een ´blauwe oceaan´ door zichzelf te onderscheiden. In ´Branchmarking´ wordt op een gegeven moment zelfs letterlijk het belangrijkste raamwerk van ´Blue Ocean Strategy´ genoemd, het zogenaamde strategisch canvas. Helaas wordt het net als in de rest van het boek alleen maar aangestipt om vervolgens weer snel door te gaan met het volgende onderwerp. 'Branchmarking' is daarmee een snackback, zoals de auteur het ook zelf aangeeft. Alle pagina's zijn snacks op zich. Daardoor mist het de kracht die boeken als 'Blue Ocean Strategy' en Good to Great hebben. Het is misschien niet helemaal eerlijk om die bestsellers als referentie te noemen, maar als IT-er met een bedrijfskundige achtergrond lees ik liever een ijzersterk boek als ik me buiten de traditionele grenzen van mijn eigen vakgebied begeef. Mijn advies is om in het woud van managementboeken ´Branchmarking´ over te slaan en direct ´Blue Ocean Strategy´ te lezen.
Recensie
Branchmarking - Over inspiratie, ideeën en innovatie
Het boek 'Branchmarking' van Rob Adams past in het brede spectrum van moderne marketingboeken. De traditionele marketing lijkt niet meer te werken richting de grillige consumenten en er zijn dus andere manieren nodig om een product of dienst aantrekkelijk te maken. In dit boek wordt het concept branchmarking behandeld, een manier om u te onderscheiden door over de grenzen van uw eigen branche te kijken. Het boek is een verzameling van losse voorbeelden, citaten en ideeën en daarin schuilt zowel de kracht als de zwakte. Het boek leest makkelijk weg en dat hoeft niet altijd van voren naar achteren. Maar omdat het teveel los zand is, kan het mij geen moment echt boeien.
Rob van der Marck
|
13 februari 2009
