Don’t push me - ‘Pragmatisch en toegankelijk’

In Don't push me beschrijft Genieke Hertoghs een situatie die ik vaak tegenkom. Een organisatie heeft de wens te veranderen, maar het lukt niet. Vooral in mijn werkveld (functioneel beheer) lukt het niet altijd om ons gelijk te krijgen. En daar gaan we, met ons goede gedrag. Met onze stevige adviezen, heldere argumenten en fijne onderbouwingen. 

Insteek

Dagelijks proberen we mensen in beweging te krijgen door ze nogmaals uit te leggen waarom iets zo belangrijk is. En luisteren ze niet? Dan herhalen we de boodschap, geven we voorbeelden en goede tips, beroepen we ons op afspraken en beleid, en we gaan op onze kop staan... En het werkt allemaal maar zéér beperkt. De insteek in Don't push me is: probeer niet te pushen (wat nooit goed is) met allerlei feiten, maar probeer op emotionele basis te connecten. De terminologie in het boek gebruiken we ook binnen Lean en Six Sigma: Push en Pull. Push is niet goed. Pull wel.

Afspraken

Een push die ik zelf veel gebruik is ‘dat hebben we toch afgesproken?’ Ik vind het namelijk erg vervelend wanneer mensen zich niet aan de afspraak houden. Terwijl ik ook weet dat 98% van ons gedrag onbewust is en degene die zich niet aan de afspraak houdt zich hier niet van bewust is. Is het dan onwil? Nee, zeker niet. Waarom lukt het mij dan niet te veranderen? Omdat het ontzettend moeilijk is om je eigen gedrag aan te passen.

Lukt dat wel dan kunnen we met de pull-technieken uit het boek aan de gang om in ‘verbinding’ te komen met de ander. Hertoghs legt op toegankelijke wijze uit hoe je op basis van wederzijds respect je invloed kunt vergroten. De insteek daarbij is pragmatisch.

Zoals ik al aangaf heb ik het manuscript al in een vroegtijdig stadium gezien en was ik erg nieuwsgierig hoe dit in de praktijk kan worden toegepast. Een boek lezen is één, maar het kunnen toepassen in de praktijk is twee. Om die reden heb ik Hertoghs gevraagd of ze de trainers van onze Academy zou kunnen opleiden met haar gedachtegoed.