Hans van Dijk (1956) is van huis uit theoretisch fysicus. Na enkele jaren in de wetenschap en techniek heeft hij zich de rest van zijn carrière vooral verdiept in de zachte kant van het organiseren en de rol menselijk gedrag in organisatieontwikkeling. Hij is dan ook in staat scherpe analyses te koppelen aan intuïtie en gevoel voor wat de mens in organisaties beweegt en bezig houdt.
Meer over Hans van DijkIeder relevant veranderinitiatief heeft een oorzaak buiten de organisatie. De veranderde externe omstandigheid krijgt een vertaling in aanpassingen binnen de organisatie in termen van processen, hulpmiddelen en ten slotte in termen van gedrag en cultuur. Een verandering werkt van buiten naar binnen. Logisch toch?
In het boek Veranderen zonder weerstand betoogt Hans van Dijk dat we daarmee een belangrijke weeffout in onze benadering van veranderen op het spoor zijn. Immers gewenst gedrag is de sluitpost in het veranderproces. Mensen in de organisatie voelen zich niet serieus genomen. Ze tekenen niet in op de verandering, haken mentaal af. Ook in aanpakken die zich als mensvriendelijk profileren is deze weeffout relevant, immers het probleem zit ‘m in de aanpak; je hebt je hooguit op een meer mensvriendelijke manier in de nesten gewerkt.
In het boek wordt betoogd dat een succesvolle verandering (een verandering waar mensen wel op intekenen) vereist dat je begint bij de ‘binnenkant’, bij wat mensen waardevol vinden en waar ze aan gehecht zijn. Daarmee wordt het veranderproces een gelijkwaardige onderhandeling tussen wat ‘buiten’ wordt gevraagd en wat de mensen ‘binnen’ van waarde vinden.
